Страница - 25

МАМЫРДА ТУЫП, МАМЫРМЕН БІРГЕ ҚУАНҒАН...

Сафура

- Сафура Лйтжанкызы, Сізді бірінші мамыр күні дүниеге келген деп естідік...

- Ол рас хабар. Дәл бірінші мамырда Макат аудапының Қошқар поселкесінде бүкіл мұнайшылар қауымы мерекелік абыр-сабырда жүргенде іңгәлап жөргекке түсіппін.

- Ендеіпе, туған күніңіз бен мерекещз бірдей құтты болсын!

- Рахмет!

- Әке-шешеңіз мұнайшылыкты кәсіп еткен шығар?

- Әрине. Сол ортаның әсері ғой, орта мектепті бітіре сала Атырауға келіп, химучилищеге окуға түстім. Онда оператор мамандығына ие болып, жолдамамен ірі өндіріс ошағы - мұнай өндеу зауытына жүмыска орналастым.

Алғаш табалдырығын аттаган ұжымым №4 цех болатын. Miне, отыз жылға жуыктады, сол жерде табан аудармастан енбек етіп жатырмын.

- Ардагерлердің бірімін десеңізші?!

- Иэ, солай.

- Өмірден көргеніңіз, ойға түйгеніңіз көп. Айтынызшы, бакыт кімге конады?

- Кім коп сңбек етсе, кім адал еңбек етсе, бакыт соған конады. Жолдасым Олжабай да сондай түжырымда. Ол көп жыл «Трансагентство» дейтін автошаруашылықта жүргізуші болып істеді. Бакытымыздын бір бұтагы балаларымыз. Төрт ер, екі қыз бала өсірдік. Арман есімді ұлымыз осы зауыттың №4 цехында шикізат операторы. Азаматтық борышын өтеді. Үйленді. Қазір мұнай және газ институтында сырттай окып жүр.

- Немерелерініз бар болар?

- Иө. Оның аты Әйгерім. Күні кешегі 5 наурызда төртке толды! Қылығы да, тілі де тәтті. Үлкендер «бала-қымбат, немере-ыстық» деп бекср айтпаса керск.

- Өзіңіз секілді жанүяиызда мерекеде жарыққа келген перзенттер болған жок па?

- Одан да қүр емеспіз. Қанат-Жанат аталатын егізімді 23 акпанда - бүрынғы бір заманда Армия күні дейтін елеулі күнде босанғанмын.

- Солай деңіз! Сіздің шаңыракта шуакты сәттер, мерекелі сәттер көбейе бергей! Халык бірлігінің бастауы - туған күніңіз өзіңізге де, халкымызға да кұт-береке сыйласын!

Мейірбек

- Мейірбек Зейнелғабитұлы, Мамыр айы Сен үшін несімен кымбат?

- Сұрағыңыздың астары белгілі. Дәл казір бірінші Мамырда туғанымды меңзеп тұрсыз ғой. «Бір кісі қазған кұдыктан мын кісі су ішеді» дегендей, менің өмір шымылдырын ашуым және оның Халықаралык ынтымак күнімен сәйкес келуі біздің әулеттің, тұтастай ағайын-туыстың мерейін өсіріп, куанышын еселеген жаңалық болғаны рас. Тіпті кызық окиға...

- Қалайша кызык окиға?

- Москвада нағашы апам Гүлжами тұрады екен. Қазірде де сонда. Дәрігер болып жұмыс істейді. Иө, осыдан отыз жыл бұрын анам Гүлбағи аяғы ауыр бола түра сол нағашы апама барып келмек ниетпен Мәскеуге аттанады. Аман-есен жетеді. Армансыз кыдырады. Мерекені көріп, елге сосын кайтпакшы болады. Бірақ, алланың кұдіреті, бірінші Мамыр күні аяқ асты толғак кысып, босанып калады. Сол мәскеуліктердің мейіріп капдыра дүниеге келген маған «Мейірбек Зейнелғабитұлы Кенжеғалиев» есімі берілгенін екінің бірі біле бермесе керек.

- Демек, сені мәскеулік десек жарасымды секілді.

Иә, ол пакты дерек. Бірак, менің жаным да, тәнім де ұлан байтах казак даласымен байланысты. Мектепті Аркалыкта, ал институтты Ақмолада бітірдім. Еңбек жолымды 1998 жылы Атырауда, Атырау мұнай өңдеу зауытыиың №4 цехында операторлыктан бастап, сол цехта және «АНПЗ- Транс» ЖШС-де экономист, зауыт басқармасының өнім өткізу, мұнай балансы бөлімдерінде жауапты жұмыстар атқардым. Қазір бас инженердің мұнай жөніндегі орынбасарымын. Үйленгенмін. Алмасбек атты ұлым бар. Зайыбым Назгүл «КазМунайГаз» ҮК «Сауда үйі» филиалында бухгалтер.

- Менің есентеуімше, бүгін дәл отыз жастасың!

- Иә, орда бүзар отыз жас... Ойланар жас... Туған күнімнің халкымыздың бірлігін паш ететін үлкен де сонді салтанатпен тұспа-тұс келгенін мақтан түтамын. Мереке кұтты болсын!

- Жаксы тілек! Әркез жаксылықта кездесейік.

АТЫ ҚАЛСА - БҰ ЖАЛҒАНДА ӨЛМЕС ЕР

Аяулы азамат Дүйсенбай Хасанулының баки болғанына бір жыл толды.

Бұдан бір жыл бұрын Дүйсенбай Хасанұлынын жүрегі кенеттен токтады. Елу сегіз жыл тынымсыз соғып, жаны мен арының тазалығын паш еткен, асыл арман, абзал ниеттің, аскак максат пен айшыкты өнердің демеушісіндей, дем берушісіндей отты жүректің, азат ой, пәтуалы пікірдің, алгаусыз ар-ұят, найзағай намыстың, әдемі өдеи пен көркем кемелдіктін ұясындай, биік тұғырындай жайсаң жүректің шоғы тым ерте сөніп, үні тым асығыс үзіледі деп кім ойлаған?!

Бірак, сүм тағдыр жасқа да, жасамысқа да үзеңгі жолдас болып, жаксылардың жанында, жайсавдардың назарында жүрген ілгері тілекті абзал азаматты бакилык дүниеге ортамыздан жұлып әкетіп, оны білетіндер мен жаиына жакын тұтып, курметтейтіндердін баршасын күйзелтіп, күңірентіп кетті емес пе?

Ол касиетті мекен - Кең Жылыойда туып, қарапайым жұмысшылықтан басталган еңбек жолын «Білім» коғамы облыстык бөлімшесінде референт, облыстык «Атырау», аудандык «Қызылкоға» газеттерінде әдеби кызметкер, меншікті тілші, Теңіз ондірістік-техникалык жабдыктау кәсіпорнында зангер, Жылыой аудандык халыкты әлеуметтік корғау бөлімінін менгерушісі сиякты жауапты кызметтерде жалғастырғанды. Өмірінің ұзак жылын ұлағатты ұстаздықка арнады. Азаматтык биік тұлғасын, кісілік келбетін, шығармашылык талантын ерте танытты. Ана тілін аялау, ұлттык салт-дәстүрді жетілдіру, жастарды дүмбілездік пен тайыздықтан, талғамсыздык пен парыксыздыктан корғаштау, ақсакалдардың көшелікке бастар парасат-паркын бағалау - оның арман- максатындағы көңілге конымды ұғымдар болатын.

Ол ел қамы жолындағы егесте ешкім де табанымен шок баспасын деп жанын жалау, жүрегін қажет жерінде жыртыкка жамау ете алатъш зерек зерденін иесі еді. Үзбей жазып, жалыкпай айтып, акырында бір мектепке талантты акын Меңдекеш Сатыбалдиевтіц есімі берілгенде, аудан кайтадан Жылыой атанғанда ол бастан кешкен куаныш кандай кымбат еді...

Енді не амал бар?! Қамшының сабындай қыска ғұмырында ел-жұртына, ортасы мен кызметіне мейлінше адалдык көрсеткен, капияда өмір биігінен өлім күйігіне жүлдыздай ағып түскен Дүйсенбайдың жаркын жүзі, біздін және үрпактарыньщ жүрегінде ұзак сакталатын болады. Баласағұни бабамыз: «Аты калса - бү жалғанда өлмес ер» деп бекер айтпаған шығар...